Via een huisgenoot van een vriend kwam ik op mijn 18e in aanraking met boeken over ‘persoonlijke ontwikkeling’. Boeken van Tony Robbins over neuro linguïstisch programmeren, Dale Carnegie over vrienden en relaties en Napoleon Hill over sexuele en creatieve energie.
Ik vond het reuze interessant om eindelijk de diepte in te gaan en met mensen hierover te kunnen delen en praten. Tony Robbins leerde mij bijvoorbeeld om een gevoel te verankeren aan een fysieke beweging, zodat je het gevoel te allen tijde kan oproepen. Dale Carnegie leerde mij wat ik zou kunnen zeggen en doen om door anderen aardig gevonden te worden. En Napoleon Hill leerde mij hoe je financiële rijkdom kunt aantrekken door er standvastig in te geloven.
Echter voelde het voor mij geforceerd. De ‘trucjes’ die ze mij aanleerden en het script wat ik zou kunnen gebruiken. Het was alsof ik mijn persoonlijkheid ging oppoetsen om te krijgen wat ik wilde. Mijn hoofd draaide overuren.
Een halfjaar later las ik een boek van Eckhart Tolle over de kracht van het Nu. Dat wij niet onze persoonlijkheid zijn maar het onderliggende bewustzijn. Het resoneerde direct en als een klein kind keek ik verwonderd om me heen. Ik was niet langer vol van gedachten maar kon helemaal in het nu aanwezig zijn.
Juist door de persoonlijkheid los te laten en alle gedachten daarover ontstond een gevoel van vrijheid. Van overgave in het moment. En daarin vond ik de kinderlijke vreugde die ik al die tijd had onderdrukt. Ik hoefde opeens niks meer, ik kon gewoon zijn. Dat werd mijn nieuwe basis. Er viel een last van mijn schouders.
Spiritualiteit gaat voor mij hierover; dat je in het moment kunt leven. Dat je niet wordt teruggetrokken door het verleden. Als je dit inzicht eigen kunt maken kun je het verleden langzaam helen en oplossen door de thema’s aan te kijken die aandacht nodig hebben. Nog belangrijker is dat je geen verwarring meer zaait in het huidige moment.
Leugentjes om bestwil, jezelf naar beneden halen, wat je doet niet overeen laten komen met wat je zegt en andersom, onbewust taalgebruik. Het zijn allemaal voorbeelden hoe je jezelf saboteert en het huidige moment verstoort. Het haalt je uit het vreugdevolle moment en het geeft continu voeding aan zelftwijfel. Afleiding doordat je je kern onderdrukt.
Alleen door eerlijk en echt tegen onszelf en anderen te zijn kunnen we ons verder ontwikkelen. Door onze intenties te kennen achter onze woorden en gedrag en daarvoor verantwoordelijkheid te nemen. Door open te staan voor onze gevoelens en te luisteren naar ons lichaam. De basis van spirituele ontwikkeling en dus het verhogen van bewustzijn is waarheid. Hoe meer waarheid je kunt toepassen in je leven, hoe vrijer je wordt.